Αποτελεί τον χειρότερο εφιάλτη ενός αραχνοφοβικού. Αλλά και οποιουδήποτε ανθρώπου δεν τρέφει κάποια ιδιαίτερη συμπάθεια στα ομολογουμένως ανατριχιαστικά αρθρόποδα. Ελάχιστοι είναι εκείνοι που θα επέλεγαν να εισέλθουν οικειοθελώς σε αυτό το δωμάτιο.
Βρίσκεται σε ένα ήσυχο πανεπιστημιακό κτίριο στην Οξφόρδη και είναι ένας χώρος που φιλοξενεί χιλιάδες αράχνες. Το συγκεκριμένο εργαστήριο αποτελεί το σπίτι 10.000 αμερικανικών αραχνών σπιτιών (Parasteatoda tepidariorum), καθώς και μιας ομάδας άλλων ενοχλητικών πλασμάτων, που περιλαμβάνει από σαρανταποδαρούσες μέχρι ταραντούλες.
«Υποθέτω ότι είναι πολλές αράχνες…», δηλώνει ο Άλιστερ ΜακΓκρέγκορ, καθώς κάνει μια κίνηση να πιάσει μια θηλυκή που κάνει μια απέλπιδα απόπειρα προς την ελευθερία της. «Ποτέ δεν μπορούμε να έχουμε αρκετές όμως. Τρώνε η μία την άλλη».
Ο χώρος έχει μια μυρωδιά μούχλας προκειμένου να μοιάζει με τις σκοτεινές γωνίες που επιλέγουν να κρύβονται και οι τοίχοι είναι φορτωμένοι με ράφια γεμάτα γυάλινα βαζάκια και δοχεία. «Μερικές φορές οι γρύλοι δραπετεύουν και μπορούμε να ακούσουμε το τραγούδι τους από τον διάδρομο», λέει στο BBC, για να διευκρινίσει αμέσως πως αυτό δεν συμβαίνει ποτέ με τις αράχνες. Οι μαθητές του, πάλι, υποστηρίζουν ότι συμβαίνει συχνά πυκνά.
Μια βαριά πόρτα ασφαλίζει το δωμάτιο. Είναι παλιά και μερικές φορές κολλάει, με αποτέλεσμα φοιτητές να εγκλωβίζονται στον χώρο.
