Η μείωση της κοινοβουλευτικής δύναμης της κυβέρνησης που καταγράφηκε στην ψηφοφορία για το τρίτο μνημόνιο υποχρεώνει τον πρωθυπουργό κ. Αλέξη Τσίπρα να αναλάβει πολιτικές πρωτοβουλίες, ενώ η θετική απόφαση του Eurogroup σε πρώτη ανάγνωση του δίνει ευχέρεια κινήσεων.
Στην απόφαση του Eurogoup προβλέπεται ότι τα 13 δισ. ευρώ θα καταβληθούν μέχρι τις 20 Αυγούστου, ενώ άμεσα θα καταβληθούν και τα 10 δισ. για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Έτσι η κυβέρνηση εξασφαλίζει χρόνο μέχρι την πρώτη αξιολόγηση στο τέλος Οκτωβρίου για να κάνει τις απαραίτητες κινήσεις για την αποκατάσταση της πολιτικής και οικονομικής σταθερότητας στην χώρα.
Εφόσον δεν έχει υπάρξει παρασκηνιακή δέσμευση του πρωθυπουργού προς τους Ευρωπαίους εταίρους, ο κ. Αλέξης Τσίπρας έχει την δυνατότητα από τις 20 Αυγούστου που θα καταβληθούν τα 13 δισ. να προχωρήσει τις πρωτοβουλίες του και ακόμη και να πάει σε εκλογές μέχρι τις 20 Σεπτεμβρίου. Ο πρωθυπουργός, μιλώντας στην Βουλή και απαντώντας στον κ. Μειμαράκη που έθεσε θέμα κυβερνητικής σταθερότητας ή εκλογών, του απάντησε ότι «τα αιτήματα ενίοτε γίνονται δεκτά». Η δε πρόθεση του Μεγάρου Μαξίμου όπως έλεγε συνεργάτης του πρωθυπουργού, είναι εφόσον οι συνθήκες και οι συνεννοήσεις με τους εταίρους το επιτρέψουν, οι εκλογές να γίνουν «χθες».
Αυτό που κατέστη σαφές μετά το δραματικό 24ωρο για την ψήφιση του τρίτου μνημονίου είναι ότι ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να συνεχίσει τρία χρόνια υλοποίησης μιας εξαιρετικά δύσκολης πολιτικής με την παρούσα κυβέρνηση.
Στο πλαίσιο αυτό η ψήφος εμπιστοσύνης μετά τις 20 Αυγούστου που προανήγγειλαν κυβερνητικές πηγές το πρωί της Παρασκευής και άφησε να εννοηθεί η κυβερνητική εκπρόσωπος κ. Όλγα Γεροβασίλη στις επίσημες δηλώσεις της είναι το πρώτο βήμα.
Εφόσον το πράξει, όπως όλα δείχνουν, ο πρωθυπουργός θα αναγκάσει τους διαφωνούντες βουλευτές του και την Αριστερή Πλατφόρμα να αφήσουν τον κλεφτοπόλεμο και να ξεκαθαρίσουν την θέση τους. Ήδη η Αριστερή Πλατφόρμα αντέδρασε διαρρέοντας ότι «η ψήφος εμπιστοσύνης είναι εξουθενωτική και εκβιαστική». Οι 32 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που στις τρεις κρίσιμες ψηφοφορίες από τον Ιούλιο και μετά ψήφισαν «όχι» στα μέτρα θα αναγκαστούν τώρα είτε να υπερψηφίσουν συνολικά την κυβέρνηση για να υλοποιήσει το μνημόνιο και να καταστούν ανακόλουθοι, είτε να άρουν την εμπιστοσύνη τους στην κυβέρνηση. Το να επαναβεβαιώσουν την εμπιστοσύνη τους στην κυβέρνηση για να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις του τρίτου μνημονίου και παράλληλα ο κ. Παναγιώτης Λαφαζάνης να οργανώνει Επιτροπές ανά την Ελλάδα με προσωπικότητες προερχόμενες από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, για την ανατροπή της μνημονιακής πολιτικής, ξεπερνά τα όρια του παραδόξου και γίνεται γελοίο. Άλλωστε οι δηλώσεις που έχουν γίνει και οι χαρακτηρισμοί δεν αφήνουν άλλη διέξοδο πέρα από την διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ όποιος κι αν αναλάβει την ευθύνη.
Εφόσον η κυβέρνηση απωλέσει την εμπιστοσύνη της Βουλής ο κ. Τσίπρας θα έχει δύο δυνατότητες: είτε να σχηματίσει κυβέρνηση ευρύτερου συνασπισμού με προσωπικότητες εντός και εκτός Βουλής και την κοινοβουλευτική στήριξη από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, είτε να καταθέσει την εντολή στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να ανοίξει τον δρόμο για πρόωρες εκλογές, πιθανόν μέχρι τις 20 Σεπτεμβρίου.
Οι μέχρι τώρα εξελίξεις ευνοούν τον κ. Τσίπρα να προχωρήσει στην δεύτερη λύση που θα ξεκαθαρίσει συνολικά το πολιτικό τοπίο. Από τις εκλογές θα αναδειχθεί μία νέα κοινοβουλευτική σύνθεση που να αντανακλά τις διαθέσεις της κοινωνίας και την πραγματική δύναμη των κομμάτων. Η κυβέρνηση που θα προκύψει θα έχει πλέον καθαρή εντολή να εφαρμόσει την πολιτική της και δεν θα είναι σε απόσταση από τις δεσμεύσεις και τις διακηρύξεις της ούτε σε δυσαρμονία με την κοινή γνώμη. Είναι η πρώτη φορά που διαμορφώνεται η προοπτική να προκύψει μία κυβέρνηση και μία καθαρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία για την υλοποίηση των μνημονίων.
Η μόνη επιφύλαξη είναι εάν οι Ευρωπαίοι εταίροι και δη το Βερολίνο έχουν συμφωνήσει σε μία προοπτική που ενδεχομένως αναδείξει ξανά κυρίαρχο του πολιτικού παιχνιδιού τον κ. Τσίπρα ή προκρίνουν μία κυβέρνηση από την παρούσα Βουλή, με επικεφαλής βέβαια τον νυν πρωθυπουργό, αλλά με την στήριξη και τον έλεγχο των άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης και χωρίς τους ΑΝΕΛ. Η εκδοχή αυτή όμως δεν εξασφαλίζει μακροπρόθεσμη κυβερνητική σταθερότητα, αφού είναι θέμα περιορισμένου χρόνου να αρχίσουν οι διαφωνίες μεταξύ των κομμάτων, τα παρασκηνιακά μαχαιρώματα και η κατανομή του πολιτικού κόστους.
