Άγρια κόντρα ξέσπασε στη σόουμπιζ και πρωταγωνίστριες αυτής είναι η Άννα Βίσση και η Πέπη Ραγκούση η αδερφή της Άννας Νταλάρα.
Αφορμή στάθηκε η πρόσφατη συνέντευξη της τραγουδίστριας στην οποία αναφέρθηκε στον Γιώργο Νταλάρα με τον οποίο διατηρούσε σχέση πολλά χρόνια πριν.
Η Άννα Βίσση μίλησε για τους άντρες που πέρασαν από τη ζωή της και είπε μεταξύ άλλων για τον τέως πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά: «ο Αντώνης ήταν ένα παιδί που ήρθε από την Αμερική, που μου άρεσε, τον ερωτεύτηκα».
Τις ίδιες αναμνήσεις φαίνεται πως δεν έχει και από τον Γιώργο Νταλάρα αφού δήλωσε: «Δεν νομίζω ότι ο Νταλάρας με ήξερε σαν άνθρωπο» και τόνισε: «Δεν έχω τις καλύτερες αναμνήσεις από τη σχέση μου με τον Γιώργο».
Στην ίδια συνέντευξη η Άννα Βίσση επιτέθηκε και πάλι στον έντεχνο τραγουδιστή λέγοντας: «Βλέπεις τραγουδιστές ασυνεπείς, αντιφατικούς με τις εξαγγελίες τους περί έντεχνου. Ο Νταλάρας, για παράδειγμα, τι δουλειά είχε να δουλέψει με τον Ρέμο; Γιατί το έκανε; Για τα φράγκα το έκανε».
Σε άλλο σημείο δήλωσε για το λαϊκό τραγούδι που υπηρέτησε όλα αυτά τα χρόνια και τα μπουζούκια τα οποία ήταν ασφυκτικά γεμάτα σε κάθε της εμφάνιση: «Έχω πει κάποια τραγούδια δεύτερα, απλοϊκά, αφελή. Μισό λεπτό, όμως. Μήπως δεν έχουν πει “τραγουδάκια” η Αλεξίου, η Γαλάνη, η Πρωτοψάλτη; Έχω τραγουδήσει τις “Τσούλες”, αλλά επίσης και τα “Δώδεκα”, “Δεν θέλω να ξέρεις”, “Παραλύω”. Δεν δέχομαι ότι η Αρβανιτάκη, για παράδειγμα, ανήκει “εδώ” και η Βίσση “εκεί”. Τα πέντε απλοϊκά τραγούδια δεν με καθιστούν μη ποιοτική. Τέχνη και κακοτεχνία συναντάς σε κάθε είδος. Κι έπειτα, ας μη μιλάμε τόσο περί έντεχνου, αφού στην τελική υπάρχει το θέμα που ονομάζεται οικονομικό. Όλα εκεί καταλήγουν».
Και η τραγουδίστρια συνεχίζει: «Ποτέ δεν έκανα πίστα, αυθεντικά μπουζούκια, όπως η Πάολα – μια χαρά το κάνει. Εγώ στράφηκα στο σόου, μεγάλες παραγωγές στις ίδιες ώρες και στους ίδιους χώρους που χρησιμοποιούσαν και οι έντεχνοι, όπως λες. Στον Βοτανικό τη μια χρονιά ήταν η Αλεξίου, την επόμενη εγώ και τη μεθεπόμενη ο Αντύπας. Δεν υποτιμώ κανέναν καλλιτέχνη. Ο καθένας κάνει τη δουλειά του όπως νομίζει. Υπάρχουν τα καθαρόαιμα μπουζούκια, υπάρχουν και τα σόου με ωραίους ήχους, φωτισμούς, ενορχηστρώσεις. Και, φυσικά, τα τραγούδια. Γιατί έχω πει ωραία λαϊκά τραγούδια, που με συγκινούν, όπως και το κοινό. Μια τραγουδίστρια είμαι, παιδιά. Ηρεμήστε. Τον έρωτα τραγουδάω. Πότε με λαϊκό τρόπο και πότε πιο ροκ. Αν μου το καταλογίζετε ως πρόβλημα, για μένα είναι χαρά».
Έπειτα από αυτή την συνέντευξη η οικογένειά Νταλάρα έσπευσε να δώσει την δική της απάντηση στην τραγουδίστρια με ένα αιχμηρό κείμενο που δημοσίευσε η Πέπη Ραγκούση.
«Άννα τι λες»
«Ανερυθρίαστα! Ούτε καν ένα απαλό ροζ στο μάγουλο, έτσι, ότι “με πήρε η ντροπή”. Τόσο πολύ δηλαδή που αναρωτιέμαι αν είναι θράσος ή αφέλεια. Και τείνω να καταλήξω στο δεύτερο… Η Άννα Βίσση, που πρωταγωνιστεί στην… όπερα του Νίκου Καρβέλα “Καμπάνες του Εντελβάις” (ήδη η φράση έχει αυτοαναιρεθεί), έδωσε συνέντευξη στην “Εφημερίδα των Συντακτών”. Ενα παραλήρημα, δηλαδή, αμετροέπειας και ρήξης με την πραγματικότητα. Μία ανταπόκριση από το δικό τους παράλληλο σύμπαν που φαντάζομαι ότι θα έφερε σε δύσκολη θέση τη δημοσιογράφο που μίλησε μαζί της.
Εκεί στη χώρα του “Βισσιστάν”, λοιπόν, όπως στρίβεις για Μεγάλη Άρκτο, δεξιά από το Άλφα του Κενταύρου, το ωραιότερο τραγούδι που έχει γραφτεί ποτέ είναι το “Παραλύω”. Ο Καρβέλας είναι το ίδιο πράγμα ή, τέλος πάντων, κάτι αντίστοιχο με τους Μπιτλς και τους Ρόλινγκ Στόουνς. Η “απόλυτη” έχει πει βέβαια λίγα “τραγουδάκια”, αλλά ακριβώς το ίδιο έχουν κάνει η Αλεξίου, η Πρωτοψάλτη, η Αρβανιτάκη. Η όπερα είναι το φυσικό της περιβάλλον. Και δεν την ενδιέφερε ποτέ η εξωτερική της εμφάνιση.
Μέχρι εδώ η ανταπόκριση παραμένει στα όρια της γραφικότητας. Το πράγμα χοντραίνει όταν η γυναίκα που τραγούδησε το σάουντρακ του μεγάλου πάρτι και της ακόμη μεγαλύτερης φούσκας, πιστεύοντας προφανώς ότι όλοι εμείς έχουμε μνήμη χρυσόψαρου, κάνει κριτική στον κόσμο της νύχτας. Αυτόν που με αυταπάρνηση θεμελίωσε και υπηρέτησε τόσα χρόνια.
Την ενοχλούσε, λέει, πάντα η διαφορά μεταξύ πρώτου τραπεζιού και εξώστη. Τότε γιατί τη συντηρούσε; Γιατί επίσης λέει από ένα πρώτο τραπέζι μπορεί να βγουν τα μεροκάματα των μουσικών. Δηλαδή σε άλλες μουσικές σκηνές που τα πρώτα τραπέζια δεν κάνουν “ζημιές”, οι μουσικοί δεν πληρώνονται;
Επίσης τώρα την ενοχλούν και τα λουλούδια στην πίστα. Την κάνουν να νιώθει σαν στριπτιζέζ. Τώρα! Που δουλεύει στο θέατρο. Γιατί παλαιότερα (προφανώς τότε που τραγουδούσε ημίγυμνη αλλά δεν αισθανόταν στριπτιζέζ) τα λουλούδια είχαν μια ομορφιά.
Α, μην ξεχαστώ! Στην Αννα αρέσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί θέλει να αποκατασταθεί ο πληγωμένος κόσμος. Για ποιον λόγο όμως; Για να βγει έξω, να πάει πάλι στα νυχτερινά μαγαζιά, να διασκεδάσει, αφού η δική της δουλειά είναι να διασκεδάζει τον κόσμο… Τι να πω; Αυτά λέει, αυτά σας λέω… Μια που τη γεμίσαμε την καρδάρα δηλαδή, μια που την κλωτσήσαμε…
Δεν θα περίμενα να πει κάτι ουσιαστικό μία γυναίκα που είχε μεν τραγουδήσει Θεοδωράκη, αλλά… δονήθηκε όταν άκουσε Καρβέλα. Η Βίσση (αναμφισβήτητα πρώτη στο είδος της, αλλά τι είδος!) κατάλαβε ότι άλλαξαν τα πράγματα και έσπευσε, ως εξαιρετικός χαμαιλέων, να προσαρμοστεί με αυτοματισμό στη νέα “μόδα”. Μόνο που εδώ δεν φτάνει να αλλάξει κουπ ή ρούχο. Η αλλαγή είναι θεμελιώδης και σε βάθος χρώματος. Γι’ αυτό και οι χαμαιλέοντες ξεχωρίζουν σαν τη μύγα μες στο γάλα».
