Tη συλλογική οργή καταναλωτών, εμπόρων και επιμελητηρίων κατάφερε να προκαλέσει η απόφαση της υπουργού Πολιτισμού, Λίνας Μενδώνη να διατηρήσει την τελευταία στιγμή το «ψηφιακό χαράτσι» του 2% επί των ηλεκτρονικών συσκευών ως εύλογη αμοιβή για τα πνευματικά δικαιώματα των δημιουργών.
Οργή καταναλωτών, εμπορικού κόσμου και επιμελητηρίων
Το επίμαχο άρθρο 43 αν και είχε αριθμηθεί και συμπεριληφθεί στο νομοσχέδιο για τα πνευματικά δικαιώματα στη διαδικασία της διαβούλευσης, έλειπε από το κείμενο του σχεδίου νόμου, το οποίο κατατέθηκε και ψηφίστηκε από τη Βουλή χωρίς αυτό.
Το γεγονός αυτό κατάφερε να ενώσει σχεδόν σύσσωμη την αγορά και να οδηγήσει σε κοινή ανακοίνωση εννέα φορέων, με την οποία κατηγορούν την κυβέρνηση ότι αθέτησε τη δέσμευση στην οποια είχε προβεί στο παρελθόν από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, την ώρα που η ετήσια αποτίμηση του χαρατσιού φτάνει τα 70 εκ. ευρώ.
«Το Υπουργείο Πολιτισμού επιμένει στη διατήρηση του υψηλότατου “ψηφιακού τέλους” στα ψηφιακά προϊόντα που εισάγονται, παράγονται και διατίθενται στη χώρα, αλλά και στη στρεβλή και άδικη εφαρμογή του νόμου», επισημαίνουν οι φορείς.
Εξηγούν πως η κυβέρνηση, μέσω και στελεχών του Υπουργείου Πολιτισμού, παρά το ότι είχε δεσμευθεί πως με το υπό ψήφιση Νομοσχέδιο θα διευκρίνιζε την ενιαία αντιμετώπιση των tablets και smartphones ως υπολογιστών και θα αποσαφήνιζε την ορθή δήλωση των υποκείμενων σε εύλογη αμοιβή ειδών, αθετεί τη δέσμευση της «προφανώς υποκύπτοντας σε διάφορες εκβιαστικές και μονομερείς πιέσεις σε αυτήν την παρατεταμένη εκλογική περίοδο βλάπτοντας τόσο τους πολίτες-καταναλωτές όσο και την επιχειρηματικότητα, αλλά και το Δημόσιο».
Υπενθυμίζεται ότι με το νόμο 4481/2017 είχε επανεπιβληθεί μετά από 15 χρόνια, η λεγόμενη “εύλογη αμοιβή” 2% επί της αξίας των Η/Υ, που εισάγονται/ παράγονται στην Ελλάδα. Την αμοιβή αυτή την εισπράττουν από τους εισαγωγείς και παραγωγούς διάφοροι Οργανισμοί Συλλογικής Διαχείρισης δημιουργών (συγγραφέων, καλλιτεχνών, φωτογράφων) και τη διανέμουν στα μέλη τους για αντιστάθμιση (αποζημίωση) της νόμιμης αναπαραγωγής των έργων τους για ιδιωτική χρήση. Βάσει του νόμου, οι εισαγωγείς/ παραγωγοί, που την κατέβαλαν, τη μετακυλίουν στους τελικούς χρήστες των προϊόντων αυτών, δηλαδή στους καταναλωτές, στους επαγγελματίες και στο ελληνικό Δημόσιο, οι οποίοι επιβαρύνονται με επιπλέον κόστος για την αγορά του εξοπλισμού τους.
«Είναι σαφές πως πρόκειται για μία ακόμη άδικη επιβάρυνση, με τραγικές συνέπειες για όλους: καταναλωτές, επιχειρήσεις, επαγγελματίες, Δημόσιο που επιβαρύνει όλους, ιδιαίτερα σήμερα, σε μία περίοδο κατά την οποία, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΓΣΕΕ, η αγοραστική δυνατότητα των εργαζομένων έχει μειωθεί έως και 40%, ενώ οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις αδυνατούν να ανταποκριθούν στις βασικές τους υποχρεώσεις».
Οι φορείς χαρακτηρίζουν την αιφνιδιαστική απόσυρση του εν λόγω άρθρου «άδικη και αντιαναπτυξιακή» και προσθέτουν ότι αντιβαίνει τις οδηγίες και επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σημειώνουν μάλιστα μεταξύ άλλων ότι:
Το ψηφιακό “χαράτσι” υπολογίζεται πως κοστίζει περισσότερο από 70 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο στους Έλληνες καταναλωτές, στις ιδιωτικές επιχειρήσεις, στους επαγγελματίες αλλά και στο Δημόσιο. «Ειδικά μάλιστα για τις επιχειρήσεις, Οργανισμούς, επαγγελματίες και το Δημόσιο η επιβάρυνση αυτή είναι πέρα για πέρα παράνομη και οι σχετικές πληρωμές εκατομμυρίων ευρώ έχουν καταβληθεί αχρεωστήτως και πρέπει να αναζητηθούν, ενώ, με την απόσυρση του άρθρου 43, θα εξακολουθήσουν να καταβάλλονται και στο μέλλον».
Πρόκειται για μία υπέρογκη επιβάρυνση (και μάλιστα υπέρ τρίτων) με 2% στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, στα tablets και στα smartphones, 4% στους σαρωτές (scanners) και εκτυπωτές, 6% στα αποθηκευτικά μέσα, κ.λπ. Βάσει των αποτελεσμάτων έρευνας, που διεξήχθη για πρώτη φορά στην Ελλάδα, αλλά και σύμφωνα με τα στοιχεία του Digital Europe (Ευρωπαϊκού Οργανισμού Επιχειρήσεων και Συνδέσμων Ψηφιακής Τεχνολογίας), τα ποσά εύλογης αμοιβής, που ισχύουν στην Ελλάδα και επιβαρύνουν τον Έλληνα καταναλωτή, είναι από τα υψηλότερα στην Ευρώπη (είμαστε στην πρώτη τετράδα των χωρών με τα υψηλότερα ποσά αμοιβής), ενώ, ταυτόχρονα, τα ποσά αυτά είναι πολλαπλάσια (μέχρι και 10 φορές) της εκτιμώμενης απώλειας εσόδων των δημιουργών από την αναπαραγωγή των έργων τους. Μόνο από την Ψηφιακή Μέριμνα, όπως αναφέρει η ανακοίνωση, «επιβαρύνθηκαν οι μαθητές και οι καθηγητές, που συμμετείχαν, με 3.250.000 ευρώ, τα οποία διοχετεύθηκαν στα μέλη των Οργανισμών Συλλογικής Διαχείρισης».
Αποτελεί καίριο πλήγμα στη διεθνή ανταγωνιστικότητα του κλάδου Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών. Αξίζει να σημειωθεί πως πολλές χώρες-μέλη της ΕΕ, όπως η Βουλγαρία, η Ιρλανδία, η Κύπρος, η Λιθουανία, το Λουξεμβούργο, η Μάλτα και η Φινλανδία, δεν καταβάλλουν “ψηφιακό τέλος”, όπως και το Ηνωμένο Βασίλειο. Επιπλέον με τη συγκεκριμένη επιβάρυνση – η οποία είναι όχι μόνο πολλαπλάσια από ότι ισχύει σε άλλες χώρες της ΕΕ που έχουν εφαρμόσει αντίστοιχο “τέλος”- η χώρα μας καθίσταται πλέον “πρωταθλήτρια” επιβαρύνσεων στον τομέα αυτό (και μάλιστα υπέρ τρίτων – των μελών των Οργανισμών Συλλογικής Διαχείρισης), έχοντας από τα υψηλότερα ποσοστά “ψηφιακού τέλους” στην Ευρώπη.
«Η προάσπιση των πνευματικών δικαιωμάτων είναι αυτονόητη, και η θέσπιση εύλογης αποζημίωσης των δημιουργών αναγκαία. Δεν πρέπει όμως να επιτυγχάνεται επιβαρύνοντας υπέρμετρα καταναλωτές, επιχειρήσεις, Δημόσιο τομέα και χωρίς να είναι συμβατή με την κοινή ευρωπαϊκή νομοθεσία, νομολογία και πρακτική», υπογραμμίζουν οι φορείς, οι οποίοι ζητούν την αποκατάσταση – έστω και μερικώς «αυτής της αδικίας».
Την ανακοίνωση υπογράφουν:
Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Πληροφορικής και Επικοινωνιών Ελλάδας – ΣΕΠΕ,
Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας – ΓΣΕΒΕΕ,
Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών – ΕΒΕΑ,
Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Πειραιώς – ΕΒΕΠ,
Ένωση Καταναλωτών-Η Ποιότητα Της Ζωής – Ε.Κ.ΠΟΙ.ΖΩ,
Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθηνών – ΕΕΑ,
Ελληνική Συνομοσπονδία Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας – ΕΣΕΕ,
Ελληνικός Σύνδεσμος Νέων Επιχειρηματιών Αθηνών – ΕΣΥΝΕ Αθηνών,
Σύνδεσμος Επιχειρήσεων & Λιανικής Πωλήσεως Ελλάδος – ΣΕΛΠΕ
