Αφού ολόκληρη η ελληνική κοινωνία βομβαρδίστηκε επί μήνες από δημοσιεύματα σχετικά με τις τηλεφωνικές συνομιλίες του ισοβίτη της υπόθεσης «Noor One» Μ. Γιαννουσάκη κι ενώ υποτίθεται ότι όλοι ζητούσαν να βγουν όλα στο φως, έπειτα από ανεξήγητες (;) εμπλοκές, δόθηκε τελικά η άδεια για την άρση του απορρήτου των συνομιλιών του.
Χρειάστηκε να φτάσει όμως μέχρι τον Αρειο Πάγο το σχετικό αίτημα της εισαγγελέως Πρωτοδικών Πειραιά που διενεργούσε μέχρι πρόσφατα την προανάκριση για την υπόθεση λαθρεμπορίας, εγκληματικής οργάνωσης και νομιμοποίησης παράνομων εσόδων.
Ολα αυτά είναι γνωστά, όπως γνωστό είναι και το ότι από τον κρατούμενο κατασχέθηκε κινητό τηλέφωνο που κατείχε παράνομα στη φυλακή.
Εύλογα, λοιπόν, η εισαγγελέας ζήτησε αναλυτικά και αιτιολογημένα από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Πειραιά να γίνει άρση του απορρήτου των συνομιλιών προκειμένου να διευκολυνθεί το έργο της προανάκρισης.
Σύμφωνα με τον Νόμο, το αίτημα γίνεται δεκτό και μάλιστα μέσα σε 24 ώρες, εφόσον η άρση απορρήτου επιβάλλεται για τη διαλεύκανση εγκλημάτων.
Το Συμβούλιο, αφού μελέτησε τη δικογραφία, απέρριψε το αίτημα της εισαγγελέως, κρίνοντας ότι «δεν θα συμβάλει η άρση απορρήτου ουσιωδώς (!) στην υπόθεση» εφόσον είναι μεγάλο το διάστημα των τριών χρόνων που μεσολάβησε από την τέλεση των κακουργημάτων μέχρι το 2017 οπότε και έγιναν οι συνομιλίες. Επιπλέον έκρινε ότι «δεν θα δυσχεράνει την προανάκριση η άγνοια αυτών των συνομιλιών».
Αίτηση αναίρεσης
Οπως ήταν φυσικό, ασκήθηκε στη συνέχεια αίτηση αναιρέσεως στον Αρειο Πάγο από τον αρμόδιο αντεισαγγελέα «εφόσον προέκυψαν σοβαρές ενδείξεις για εγκλήματα, η περαιτέρω διερεύνηση των οποίων καθίσταται αδύνατη και δυσχερής αν δεν αναιρεθεί το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Πειραιά».
Με την απόφαση του Αρείου Πάγου στις 27/10/2017, η αίτηση έγινε δεκτή και παραπέμφθηκε ξανά στο Συμβούλιο Πειραιά, το οποίο συνήλθε με άλλη σύνθεση και έκανε δεκτό το αίτημα άρσης απορρήτου, εφόσον, σύμφωνα και με τους αρεοπαγίτες, «είναι βάσιμο και δεν έχει σχέση με τον χρόνο τέλεσης των κακουργηματικών πράξεων, αλλά αντίθετα προφανέστατα θα φωτίσει την περαιτέρω διερεύνηση της υπόθεσης».
Η άρση απορρήτου τελικά έγινε και προφανώς τα όποια ευρήματα βρίσκονται πλέον κάτω από τον φακό της Δικαιοσύνης.
Δύο μόλις ημέρες πριν, η Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων εξέδωσε ανακοίνωση με αφορμή δημοσιεύματα που αμφισβητούσαν τον τρόπο με τον οποίο δικαστικοί λειτουργοί αποφάσισαν να παρέχουν άδεια εξόδου από τη χώρα στον Β. Μαρινάκη και στους συνεργάτες του.
Προσπαθώντας να διαφυλάξει όχι μόνο το κύριος της Δικαιοσύνης αλλά και τους λειτουργούς της, το προεδρείο της ΕΔΕ έσπευσε να τους υπερασπιστεί.
Αυτό θα ήταν απολύτως κατανοητό αν έκανε η ΕΔΕ το ίδιο για όλους τους βαλλόμενους δικαστικούς που χειρίζονται μεγάλες υποθέσεις δημοσίου ενδιαφέροντος. Η ίδια ανακοίνωση επισημαίνει «την αγριότητα και τη σφοδρότητα του χωρίς όρια επιχειρηματικού πολέμου».
Μην ξεχνάμε όμως ότι ο ίδιος ανελέητος πόλεμος συχνά οδήγησε –άγνωστο πώς και γιατί– καυτές δικογραφίες στα συρτάρια, ενώ αναίρεσε ακόμα και διώξεις για βαριά κακουργήματα πριν καν εκδοθεί καταδικαστικό ή απαλλακτικό βούλευμα και πριν καν αρχίσει η κύρια ανάκριση.
