Δείτε τους Έλληνες που πολεμούν τους τζιχαντιστές

Ποιος είναι ο Πέτρος «Σέρβαν» πολέμησε στο πλευρό του Κώστα Σκάρφιλντ, που έχασε τη ζωή του, πολεμώντας μαζί με τους Κούρδους τους μαχητές του Ισλαμικού Κράτους

Μετά το θάνατο του Κώστα Σκάρφιλντ, του πρώτου Ελληνα που έχασε τη ζωή του πολεμώντας στο πλευρό των Κούρδων, και άλλοι συμπατριώτες μας, μάχονται ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος.

Ενας απ’ αυτούς είναι ο Ελληνοαμερικανός Πέτρος «Σέρβαν», που στην κουρδική γλώσσα σημαίνει πολεμιστής. Ενας άνθρωπος που μέχρι χθες ζούσε μια ήρεμη και χωρίς προβλήματα ζωή σε μία από τις καλές συνοικίες της πόλης που δεν κοιμάται ποτέ, της Νέας Υόρκης.

Ολα αυτά βέβαια προτού πάρει τη μεγάλη απόφαση να καταταχθεί εθελοντικά στον κουρδικό στρατό ώστε να μπει ενεργά στη μάχη κατά του πιο διαβολικού εχθρού στον πλανήτη Γη, όπως ο ίδιος έχει πει: του Ισλαμικού Κράτους, των μοχθηρών τζιχαντιστών.

O Πέτρος «Σέρβαν» είναι ένας αυθεντικός American sniper (ελεύθερος σκοπευτής) με θητεία τεσσάρων ετών στο Σώμα Αμερικανών Πεζοναυτών.

«Ενας αληθινός αρχηγός» που μιλά άπταιστα τα ελληνικά λέει για εκείνον ο συμπολεμιστής του, Ματ Κοβάλφσκι. Ο Ελληνοαμερικανός στρατιώτης άφησε μια κανονική ζωή για να εκτεθεί σε άμεσο κίνδυνο έπειτα από ένα συμπτωματικό γεγονός.

Μια μέρα ένας φίλος του κατασκευαστής που ζει στη Βαγδάτη του έστειλε μέσω email περίπου σαράντα φωτογραφίες στις οποίες απεικονιζόταν το βάρβαρο και αιμοσταγές έργο των ισλαμιστών.

Σε μία απ’ αυτές η φιγούρα ενός 9χρονου παιδιού να κείτεται νεκρό στο έδαφος, έχοντας σφαγιαστεί από αλλόφρονες μαχητές του ISIS, τον συγκλονίζει.

Επειτα από περίπου πέντε βδομάδες θα βρεθεί στην άβολη οικονομική θέση μιας υπερατλαντικής πτήσης με προορισμό το Κουρδιστάν και από κει με συνοδεία κουρδικών στρατευμάτων απευθείας στο πεδίο της μάχης. Ηταν αποφασισμένος να προσφέρει τις υπηρεσίες του ανεξαρτήτως κόστους. Να θυσιάσει ακόμα και την ίδια του τη ζωή.

Σύμφωνα με τη λογική, το κίνητρο για να συμμετάσχουν ξένοι εθελοντές στρατιώτες σε έναν πόλεμο που διεξάγεται εκατοντάδες χιλιάδες μίλια μακριά από τις πατρίδες τους και δεν τους αφορά, τουλάχιστον όχι άμεσα, δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από το χρήμα, ειδικά όταν αυτό συνοδεύεται από υπερβολικές δόσεις αδρεναλίνης. Ο,τι πιο ιδανικό για τα μέλη ενός μισθοφορικού στρατού.

Κι όμως, για τους καλά εκπαιδευμένους στρατιώτες που έρχονται από κάθε πιθανό και απίθανο μέρος του πλανήτη, σύμφωνα τουλάχιστον με τα όσα υποστηρίζουν οι ίδιοι, ούτε το χρήμα αλλά ούτε οι συνθήκες πολέμου, που λογικό είναι να εξιτάρουν τους πολεμοχαρείς, αποτελούν κίνητρο για να δώσουν και τη ζωή τους στη ζώνη του πυρός.

«Δεν είμαι μισθοφόρος, είμαι εθελοντής», είχε πει ο Ελληνομερικανός πρώην πεζοναύτης Πέτρος «Σέρβαν» σε πρόσφατη συνέντευξή του στην κάμερα του BBC, ενώ το ίδιο είχε υποστηρίξει και στον Δανό φωτορεπόρτερ Asger Ladefoged που τον είχε συναντήσει σε νοσοκομείο της περιοχής όταν χρειάστηκε να μεταφέρει τον τραυματισμένο συμπολεμιστή του Ματ Κοβάλφσκι προκειμένου να δεχτεί ιατροφαρμακευτική βοήθεια.

«Δεν μπορούσα να περιμένω την κυβέρνησή μας ή οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση να αποφασίσει πότε είναι καλή στιγμή για επέμβει», τόνισε ο συμπατριώτης μας εξηγώντας γιατί αποφάσισε να πολεμήσει στο πλευρό των Κούρδων.

«Αν δεν κόψεις το κεφάλι του φιδιού εδώ, τότε αύριο θα βρίσκονται έξω από την πόρτα του σπιτιού σου», σημείωσε χαρακτηριστικά.

Ο Πέτρος «Σέρβαν» πολέμησε μαζί με τον Κώστα Σκάρφιλντ, τον πρώτο Ελληνα που σκοτώθηκε (στις 2 Μαρτίου 2015) από τα πυρά των ισλαμιστών και έγινε πρώτο θέμα στα διεθνή ειδησεογραφικά δίκτυα, καθώς υπήρξε ο πρώτος Ευρωπαίος που έχανε τη ζωή του στον αγώνα κατά του ISIS.

O Ελληνας μαχητής που δεν πρόλαβε να γίνει ηθοποιός 

Η μητέρα του Κώστα Σκάρφιλντ, Βασιλική, αναφέρει ότι εκτός από τον Πέτρο γνωρίζει ότι και άλλοι συμπατριώτες μας έχουν καταταγεί το τελευταίο καιρό στις δυνάμεις του κουρδικού στρατού.

«Ξέρω από όσα μου είχε πει ο γιος μου, αλλά και από τις πληροφορίες που παίρνω από άλλους στρατιώτες που πολέμησαν πλάι του, ότι αυτή τη στιγμή υπάρχουν κι άλλοι Ελληνες, αλλά και Κινέζοι, Γερμανοί και Αμερικανοί που βοηθούν τους Κούρδους στη μάχη κατά των τζιχαντιστών.

Ολοι αυτοί θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή τους ή τελικά πεθαίνουν για να υποστηρίξουν έναν μεγαλύτερο σκοπό, που δεν έχει να κάνει μόνο με την ασφάλεια των πολιτών της Συρίας και την προστασία των άλλων κρατών, αλλά με την ασφάλεια ολόκληρης της ανθρωπότητας».

Το παιδί της είχε μεταβεί εθελοντικά στην εμπόλεμη ζώνη της Μέσης Ανατολής. Εγκαταλείποντας τη Βρετανία όπου ζούσε μόνιμα αλλά και το Βρετανικό Σώμα Πεζοναυτών όπου υπηρετούσε, προτού φύγει είχε πει στους φίλους του ότι θα είναι μέλος αποστολής ανθρωπιστικής βοήθειας.

Αποδείχθηκε ότι ο Κώστας Σκάρφιλντ βρισκόταν στην πρώτη γραμμή βοηθώντας τους τραυματίες, κι αυτό ήταν ένα μόνο παράδειγμα του ηρωισμού του.

«Ο Κώστας ήταν ανυπόμονος, όπως κι εγώ άλλωστε, να πολεμήσουμε τον ISIS», είχε πει για κείνον στο ρεπορτάζ του BBC ο Πέτρος «Σέρβαν».

Σε κάθε ευκαιρία οι δύο συμπατριώτες μας μοιράζονταν την αγάπη τους για την Ελλάδα, το ελληνικό φαγητό και τα καλοκαίρια στα ελληνικά νησιά. Ωσότου φτάσει η αποφράδα μέρα της 2ας Μαρτίου 2015 και χωριστούν για πάντα.

Ηθελε να γίνει ηθοποιός 

Ο Κώστας Σκάρφλιντ είχε διπλή υπηκοότητα. Προτίμησε όμως να υπηρετήσει στον ελληνικό στρατό, ενώ επιστρέφοντας στην Αγγλία κατατάχθηκε στο Σώμα των Πεζοναυτών.

Μάλιστα βραβεύτηκε για τον ηρωισμό του επειδή σε κάποια στρατιωτική άσκηση έσωσε τη ζωή ενός συναδέλφου του από βέβαιο θάνατο. Σύμφωνα με τους Βρετανούς συναδέλφους του, είχε εκπαιδευτεί στο να παρέχει τις πρώτες βοήθειες σε κρίσιμες στιγμές. Ωστόσο η στρατιωτική καριέρα δεν ήταν αυτοσκοπός για εκείνον.

Τα όνειρα του Κώστα δεν περιορίζονταν στα όρια του πεδίου της μάχης. Σύμφωνα με τη μητέρα του, ήθελε να γίνει ηθοποιός και γι’ αυτό παρακολουθούσε μαθήματα σε δραματική σχολή.

Ο βασικός λόγος που τον έκανε να εγκαταλείψει το σπίτι του και να ταχθεί στο πλευρό των Κούρδων μαχητών είχε να κάνει με τα συναισθήματα που ένιωθε όταν παρακολουθούσε από το Ιντερνετ τα βίντεο με τις βιαιότητες των τζιχαντιστών.

«Εγώ δεν πρόκειται να κάτσω με σταυρωμένα τα χέρια και να τους αφήσω να κάνουν αυτά που κάνουν», είχε πει σε ανύποπτο χρόνο, για να βρεθεί λίγο καιρό μετά σε ένα αεροπλάνο με προορισμό την εμπόλεμη ζώνη. «Προτού φύγει είχε φροντίσει να κάνει την έρευνά του. Είχε εντυπωσιαστεί από το πόσο ηρωικά αντιστέκονταν στους τζιχαντιστές οι Κούρδοι», θυμάται η μητέρα του.

Στις 7 Δεκεμβρίου 2014 κατατάσσεται στον κουρδικό στρατό, όμως μόλις τρεις μήνες μετά πέφτει νεκρός από τα θραύσματα ενός πυραύλου που τραυματίζουν θανάσιμα την ηρωική καρδιά του.