Μία από τις σημαντικότερες μέρες στην ιστορία της Γαλλίας είναι η σημερινή Κυριακή καθώς η Ευρώπη. Οι Γάλλοι θα ψηφίσουν το νέο πρόεδρο τους αλλά θα δώσουν και ένα ισχυρό μήνυμα στην ΕΕ, που μέρα με τη μέρα βλέπει πως σε όλες σχεδόν τις χώρες – μέλη η Ακροδεξιά ανεβαίνει επικίνδυνα.
Οι κάλπες θα κλείσουν στις 21:00 (ώρα Ελλάδας) ενώ και σε αυτή την περίπτωση, οι αναποφάσιστοι, οι οποίοι υπολογίζεται πως είναι περίπου το 40% θα κρίνουν το αποτέλεσμα. Να σημειωθεί ότι οι Γάλλοι πολίτες που διαμένουν μόνιμα στις Ηνωμένες Πολιτείες ξεκίνησαν να ψηφίζουν νωρίτερα. Από τους συνολικά 46,97 εκατ. ψηφοφόρους που είναι εγγεγραμμένοι στις εκλογικές λίστες, υπολογίζεται ότι 1,3 εκατ. βρίσκονται εκτός Γαλλίας. Στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι εγγεγραμμένοι 119.773 ψηφοφόροι, εκ των οποίων 11.242 στην Ουάσιγκτον, σύμφωνα με την αμερικανική πρεσβεία.
Επί ποδός βρίσκονται 50.000 αστυνομικοί και 7.000 στρατιώτες, τρεις ημέρες μετά από την επίθεση στη Λεωφόρο των Ηλυσίων Πεδίων όπου έχασε την ζωή του ένας αστυνομικός. Είναι η πρώτη φορά κατά την διάρκεια της 5ης Δημοκρατίας που προεδρικές εκλογές διεξάγονται υπό καθεστώς έκτακτης ανάγκης που κηρύχθηκε μετά τις επιθέσεις του Νοεμβρίου 2015.
Οι μνηστήρες που διεκδικούν την προεδρία είναι πολλοί με τέσσερις από αυτούς να ξεχωρίζουν λίγο περισσότερο.
Εμανουέλ Μακρόν
Ο ανεξάρτητος Εμανουέλ Μακρόν φαινόταν ότι προοριζόταν να ανέλθει στη γαλλική πολιτική σκηνή όταν αποφάσισε να εφαρμόσει τα προσόντα του επενδυτή τραπεζίτη στον κόσμο της πολιτικής. Αφού αποφάσισε να θέσει υποψηφιότητα για την προεδρία, δύο μόλις χρόνια αφού ανέλαβε το υπουργείο Οικονομίας, ο Μακρόν με το μήνυμά του κατά του κατεστημένου έχει αναχθεί σε φαβορί για να κερδίσει τις πιο αβέβαιες προεδρικές εκλογές της Γαλλίας προτού γιορτάσει τα 40ά του γενέθλια. Άγνωστος στο ευρύ κοινό τρία χρόνια πριν, αν κερδίσει στις εκλογές, ο 39χρονος θα γίνει ο νεότερος ηγέτης κράτους μετά τον Ναπολέοντα. Το 2007 παντρεύτηκε την 56χρονη (σήμερα) Μπριζίτ Τρονιέ, η οποία ήταν δασκάλα του… και κάποιοι την χαρακτηρίζουν ως και το κρυφό χαρτί του που τον κάνει τόσο δημοφιλή.
Μαρίν Λε Πεν
Η Μαρίν Λε Πεν κατάφερε να φέρει το Εθνικό Μέτωπο (FN) από το περιθώριο στο πολιτικό προσκήνιο και επιδιώκει να εκλεγεί πρώτη γυναίκα πρόεδρος της Γαλλίας και η πρώτη ακροδεξιά πρόεδρος της χώρας μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μητέρα τριών παιδιών και δύο φορές χωρισμένη, προωθεί μια διαφορετική εικόνα του κόμματός της, τασσόμενη κατά των μεταναστών και της ΕΕ, ενώ παράλληλα δεσμεύεται να προστατεύσει τους Γάλλους εργαζόμενους από την παγκοσμιοποίηση. Οι δημοσκοπήσεις εμφανίζουν τη Λε Πεν σταθερά ως μία από τους υποψήφιους που πρόκειται να κερδίσουν στον πρώτο γύρο των εκλογών και να περάσουν στον δεύτερο στις 7 Μαΐου. Την τελευταία φορά που ακροδεξιός ηγέτης κατάφερε να περάσει στον δεύτερο γύρο προεδρικών εκλογών ήταν το 2002, όταν ο πατέρας της ήρθε αντιμέτωπος με τον Ζακ Σιράκ. Η πρώην δικηγόρος αντιμετωπίζει προβλήματα και με τη δικαιοσύνη καθώς κατηγορείται για κατάχρηση ευρωπαϊκών κονδυλίων τα οποία φέρεται να χρησιμοποίησε για να πληρώσει δύο βοηθούς της.
Ζαν-Λικ Μελανσόν
Θαυμάζει τον Φιντέλ Κάστρο και τον Ούγκο Τσάβες, ενώ δεν τον ενδιαφέρει η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ: ο Ζαν-Λικ Μελανσόν, υποψήφιος της αριστεράς στις γαλλικές προεδρικές εκλογές, είναι ένας βέρος αριστερός. Αν οι Γάλλοι ψηφοφόροι επιλέξουν οποιονδήποτε από τους άλλους τρεις επικρατέστερους υποψήφιους, ο Μελανσόν τους προειδοποίησε στην προεκλογική του συγκέντρωση της 12ης Απριλίου: «Θα φτύσετε αίμα». Έχει περισσότερους «ακόλουθους» στο YouTube από όσους είχε ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ στη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας. Ο Μελάνσόν, που γεννήθηκε στην Ταγγέρη του Μαρόκου, αποδίδει τον έντονο χαρακτήρα του στις μεσογειακές του ρίζες.
Φρανσουά Φιγιόν
Αυστηρός, «θατσεριστής», ρωσόφιλος και συντηρητικός που υπόσχεται να δώσει το «φιλί της ζωής» στην γαλλική οικονομία και να εξυγιάνει τον γαλλικό δημόσιο τομέα. Ήταν πρωθυπουργός της Γαλλίας από τον Μάιο του 2007 έως το 2012 και στενός συνεργάτης του Σαρκοζί. Αλλά πριν μερικούς μήνες στις προκριματικές της Δεξιάς τον κέρασε το πιο πικρό ποτήρι: αυτό που αποτελείωσε την πολιτική καριέρα του πρώην προέδρου. Όλα έδειχναν ότι έπαιζε χωρίς αντίπαλο, μέχρι που ένα σκάνδαλο σχεδόν τον “εξαφάνισε” από τον πολιτικό χάρτη, με τις διαδηλώσεις να δίνουν και να παίρνουν και οργισμένοι Γάλλοι να τον υποδέχονται με κατσαρόλες ή αυγά. Το σκάνδαλο αφορούσε αργομισθία της συζύγου του Πενέλοπ, η οποία πληρωνόταν χωρίς να εργάζεται, από τον γαλλικό λαό. Μετά από αυτό προσπαθεί να το “σώσει” αλλά μάταια.
Μπενουά Αμόν
Έκπληξη της προεκλογικής εκστρατείας, το μέλος αυτό της αριστερής πτέρυγας του Σοσιαλιστικού Κόμματος κατάφερε να επιβάλει την κοινωνική και οικολογική γραμμή του στον δεύτερο γύρο των προκριματικών εκλογών με αντίπαλο τον πρώην πρωθυπουργό Μανουέλ Βαλς. Πρώην υπουργός του προέδρου Φρανσουά Ολάντ και βουλευτής, ο… «αντάρτης», προσπαθεί να συνασπίσει μια αριστερά κατατεμαχισμένη σε πολλά ρεύματα ώστε να προκριθεί στον δεύτερο γύρο των προεδρικών. Κέρδισε την υποστήριξη του οικολόγου Γιανίκ Ζαντό, ο οποίος παραιτήθηκε υπέρ του, αλλά δεν σφράγισε μια συμμαχία με τον ταραξία της ριζοσπαστικής Αριστεράς, τον Ζαν-Λικ Μελανσόν.
Και οι ”άγνωστοι”
Μια εκπαιδευτικός από το χώρο της άκρας αριστεράς, ένας πρώην επιθεωρητής Οικονομικών, ένας πρώην βοσκός και βουλευτής των Πυρηναίων, ένας ακόμη ακροδεξιός και υπέρμαχος της εθνικής κυριαρχίας, ένας αντικαπιταλιστής και εργάτης στο εργοστάσιο της Ford και ένας πρώην δημόσιος υπάλληλος είναι οι έξι μάλλον άγνωστοι άνθρωποι που επίσης “κατεβαίνουν” τις εκλογές.
Ναταλί Αρτό
Υποψήφια του κόμματος της άκρας αριστεράς Εργατική Πάλη, αυτή η εκπαιδευτικός με ειδίκευση την οικονομία και τη διαχείριση είχε ήδη θέσει υποψηφιότητα το 2012 (0,56% των ψήφων).
Φρανσουά Ασελινό
Πρώην επιθεωρητής Οικονομικών, υπέρμαχος της εθνικής κυριαρχίας, ο οποίος περιγράφει τον εαυτό του ως τον «υποψήφιο της εθνικής απελευθέρωσης», προτείνει το «Frexit», την έξοδο της Γαλλίας από την ΕΕ.
Ζαν Λασάλ
Κεντρώος βουλευτής της νοτιοδυτικής περιφέρειας Πυρηναίων Ατλαντικού, ο πρώην βοσκός πραγματοποίησε απεργία πείνας 39 ημέρων κατά της μετεγκατάστασης ενός εργοστασίου από την περιφέρειά του και διέσχισε πεζή τη χώρα επί εννέα μήνες για να συναντήσει τους Γάλλους.
Νικολά Ντιπόν-Ενιάν
Πρόεδρος του κινήματος Debout la France (Όρθια Γαλλία, 1,79% το 2012), υπέρμαχου της εθνικής κυριαρχίας, καλεί τους Γάλλους σε μια «αφύπνιση» και στην έξοδο από το ευρώ
Φιλίπ Πουτού
Υποψήφιος ήδη το 2012 του Νέου Αντικαπιταλιστικού Κόμματος (NPA, 1,15%), ο εργάτης έγινε γνωστός από τη μάχη του για τη διαφύλαξη των θέσεων εργασίας στο εργοστάσιο της Ford στο οποίο εργαζόταν.
Ζακ Σεμινάντ
Αφού συγκέντρωσε 0,25% των ψήφων το 2012, ο πρώην δημόσιος υπάλληλος είναι και πάλι υποψήφιος «ενάντια στο πολιτικό σαράι που τα έχει συμφωνήσει με την αυτοκρατορία του χρήματος».
