Υπάρχει ένα μέρος στην Αφρική ονόματι Κόλμανσκοπ, που το πιθανότερο είναι ότι δεν το γνωρίζει ο πολύς κόσμος. Στην έρημο Namib στη νότια Ναμίμπια τα σπίτια στέκουν σαν φαντάσματα και παλεύουν με το χρόνο και τις καιρικές συνθήκες να παραμείνουν όρθια.
Πλέον στο Κόλμανσκοπ δεν υπάρχει ούτε ένας κάτοικος και τα κτίσματα έχουν γεμίσει με άμμο, συνθέτοντας ένα τοπίο που μοιάζει με πίνακα ζωγραφικής. Τα πράγματα όμως δεν ήταν πάντα έτσι. Η πόλη κάποτε έβριθε από ζωή και κυρίως από διαμάντια…
Η ιστορία του Κόλμανσκοπ
Όλα ξεκίνησαν το 1908 από την ανακάλυψη του Zacharias Lewala, ενός εργαζόμενου στους σιδηρόδρομους, ο οποίος κατά τη διάρκεια εργασιών βρέθηκε μπροστά σε έναν πολύτιμο λίθο. Η επιβεβαίωση ότι είχε στα χέρια του ένα διαμάντι ήρθε από τον εργοδότη του August Stauch και τα νέα δεν άργησαν να διαδοθούν.
Η μέχρι πρότινος ταπεινή πόλη άρχισε να γεμίζει με κόσμο καθώς η είδηση ότι αποτελούσε μια κοίτη διαμαντιών δεν μπορούσε να αφήσει αδιάφορους τους τυχοδιώκτες, που συνέρρεαν σαν αγέλες, ελπίζοντας ότι η τσέπη τους γρήγορα θα γέμιζε με χρήματα.
Οι νέοι κάτοικοί της ήταν Γερμανοί γι’ αυτό και ο τρόπος που διαμορφώθηκε οικιστικά η πόλη είχε αέρα ευρωπαϊκό. Τα σπίτια ήταν κομψά και είχαν εντυπωσιακές για την εποχή ανέσεις. Η πόλη απέκτησε νοσοκομείο, σχολείο, αίθουσα για χορούς και αθλητικές διοργανώσεις, καζίνο, εργοστάσιο επίπλων, παιδική χαρά, ακόμα και πισίνα για να ζουν άνετα οι Γερμανοί.
Μέχρι το 1920 το Κόλμανσκοπ φιλοξενούσε 300 Γερμανούς, 40 παιδιά και 800 ντόπιους εργάτες που ζούσαν και εργάζονταν ήδη στην πόλη πριν την «εισβολή» των νέων κατοίκων. Σε λιγότερο από 10 χρόνια βρέθηκαν πάνω από πέντε εκατομμύρια καράτια και η πόλη δεν είχε σε τίποτα να ζηλέψει τις πλούσιες και ανεπτυγμένες πόλεις της Δύσης.
Μετά από περίπου 40-50 τα διαμάντια άρχισαν να στερεύουν και το πρόβλημα με το νερό γινόταν ολοένα και εντονότερο. Το πολύτιμο αγαθό ήταν τόσο δυσεύρετο και οι κάτοικοι αναγκάζονταν να πηγαίνουν σε άλλες πόλεις για να το προμηθεύονται και να το μεταφέρουν στο Κόλμανσκοπ. Αυτές οι συνθήκες, μαζί με την ανακάλυψη ενός νέου ορυχείου διαμαντιών, έκανε τους Γερμανούς να εγκαταλείψουν την πόλη που τους έκανε πλούσιους και να φύγουν για μέρη καλύτερα και με περισσότερα διαμάντια φυσικά.
Το Κόλμανσκοπ άρχισε να μετατρέπεται σε μια πόλη-φάντασμα. Τα σπίτια έμειναν να στέκουν άδεια και να δέχονται «επιθέσεις» από σφοδρές αμμοθύελλες, με αποτέλεσμα πολλά από αυτά να κατεδαφιστούν. Όσα έμειναν ακέραια σε πείσμα του χρόνου και των καιρικών συνθηκών αποκαταστάθηκαν από την εταιρεία De Beers και μετατράπηκαν σε τουριστικό αξιοθέατο.
