Στις 19 Μαΐου 1919 με την αποβίβαση του Κεμάλ Ατατούρκ στη Σαμψούντα, άρχισε η δεύτερη και σκληρότερη φάση της Ποντιακής Γενοκτονίας. Περίπου 353.000 Έλληνες από τον μικρασιατικό Πόντο εξοντώθηκαν την περίοδο 1916-1923.
Οι Τούρκοι με τη γενοκτονία των Ποντίων, τις λεηλασίες, τις πυρπολήσεις των χωριών, τους απαγχονισμούς και τους εκτοπισμούς που ακολούθησαν, κατάφεραν να αλλοιώσουν τον εθνολογικό χαρακτήρα των ελληνικών περιοχών.
Περισσότεροι από 400.000 ξεριζωμένοι έφθασαν με καραβάνια στα μεγάλα αστικά της Ελλάδος αφήνοντας πίσω τους έναν πολιτισμό 3 χιλιετιών, προγονικά εδάφη, εκκλησίες, τάφους και σχολεία. Άρχισαν έναν αγώνα επιβίωσης προσπαθώντας παράλληλα να διατηρήσουν τον ποντιακό πολιτισμό, την μουσική, τη γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμά τους .
Επί δεκαετίες οι Πόντιοι αγωνίζονται για την αποκατάσταση της μνήμης των θυμάτων, με την αναγνώριση της γενοκτονίας από την Τουρκία . Η Βουλή των Ελλήνων αναγνώρισε τη γενοκτονία το 1994 και ψήφισε την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως «Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο».
μια παρατήρηση, Μουσταφά Κεμάλ Πασάς το όνομα του, το “Ατατούρκ” ας το αφήσουμε για τους Τούρκους, για όλη την πολιτισμένη ανθρωπότητα δεν υπήρξε τίποτα παραπάνω από ένα μέθυσο εγκληματία που αιματοκύλησε Μικρά Ασία και Πόντο φονεύοντας εκατομμύρια ανθρώπων, Ελλήνων, Αρμενίων και Ασσυρίων
ο οποιος ομως δικαιωθηκε απο την ιστορια κ την βρωμερη διπλωματια
ολοι καθονται σουζα απεναντι στην τουρκια
και εμεις βλεπουμε με το κυαλι τις πατριδες μας που κατεκτησαν και απο τις οποιες εκδιωξαν τους προγονους μας