Κι ενώ είχε λάβει μέρος σε μερικούς μαραθωνίους, ομολογεί πως «δεν έκανα καμία ιδιαίτερη προετοιμασία για το τρέξιμό μου», καθώς έτσι ακριβώς το είχε κάνει και ο Φόρεστ, μια μέρα στα ξαφνικά, όταν φόρεσε τα παπούτσια του και δεν σταμάτησε να τρέχει.
«Το ταξίδι αποδείχτηκε εκπληκτικά δύσκολο, έπαθα μερικούς σοβαρούς τραυματισμούς, ακόμα και τροφική δηλητηρίαση». Και έτρεξε από την καταραμένη ζέστη του αμερικανικού Νότου μέχρι και την παγωνιά των βόρειων πολιτειών, από τους 40 βαθμούς Κελσίου στους -18 δηλαδή, φορώντας ό,τι είχε και δεν είχε.
«Η ένταση όλων αυτών, η επανάληψη και η μοναξιά ήταν συναισθηματικά πολύ σκληρά. Ευτυχώς, ήμουν στα κάτω μου για σύντομες περιόδους, ακόμα και αν η αρρώστια ή τα τραύματα επέμεναν», εξομολογείται. Και αναγκάστηκε μάλιστα να σταματήσει την περιπέτειά του για να πεταχτεί στην Αγγλία για τη γέννηση της κόρης του, μετά την οποία θα επιστρέψει στις ΗΠΑ για να ολοκληρώσει, καθώς του απομένουν μόλις 200 μίλια για τον άθλο του.
Εξάλλου «έχω ξεπεράσει μέχρι στιγμής τα υποτιθέμενα μίλια που διένυσε ο Φόρεστ κατά καμιά εκατοστή», οπότε είναι εντάξει με τον εαυτό του. Όσο για τον κινηματογραφικό ήρωά του, «αν όλοι ήταν λίγο όπως ο Φόρεστ, τότε ο κόσμος θα ήταν ένα καλύτερο μέρος». Ο Rob έχει ήδη μαζέψει 20.000 δολάρια για λογαριασμό της WWF και της Peace Direct και δεν θα σταματήσει λέει μέχρι να φέρει στα ταμεία τους 1 εκατ. δολάρια…
