Ο 82 ετών πρώην στρατιωτικός υπήρξε ένας από τους καλύτερους Ελληνες αξιωματικούς της γενιάς του, φθάνοντας στα ανώτατα αξιώματα του ΓΕΣ, ενώ διοίκησε και την Ελληνική Δύναμη Κύπρου. Και όμως, η καριέρα του ως αξιωματικού είχε αρχίσει με ένα στίγμα, που πάντως, παρά τον συντηρητισμό της εποχής, οι Ενοπλες Δυνάμεις δεν του χρέωσαν.
Πριν από 60 χρόνια, ο τότε 22χρονος αξιωματικός συνήψε δεσμό με τη Χ.Β. –είναι σήμερα 75 ετών–, σχέση που αφού διεκόπη, αναθερμάνθηκε έπειτα από εννέα χρόνια. Το 1963 η γυναίκα ήταν σε κατάσταση κύησης, αλλά ο αξιωματικός, λοχαγός τότε, αρνήθηκε ότι είχε σεξουαλικές σχέσεις μαζί της. Το 1964, με απόφαση του Διαρκούς Στρατοδικείου Καβάλας, ο αξιωματικός κηρύχθηκε ένοχος για πράξη εγκατάλειψης εγκυμονούσας. Παρά το γεγονός ότι του εδόθη χάρη, λόγω των βασιλικών γάμων, άσκησε έφεση και ζήτησε να δικαστεί για την υπόθεση. Η έφεσή του απορρίφθηκε ως απαράδεκτη.
Ετσι, το Πρωτοδικείο Καβάλας τον αναγνώρισε ως πατέρα του παιδιού που γέννησε η γυναίκα. Ο κατά τα δικαστήρια πατέρας υποχρεώθηκε να καταβάλει τα έξοδα τοκετού, ενώ το παιδί πήρε το επίθετό του και από το 1967 άρχισε να καταβάλλει μηνιαία διατροφή. Με αλλεπάλληλες αποφάσεις δικαστηρίων το ύψος αυτής της διατροφής αναπροσαρμοζόταν, παρά το γεγονός ότι τόσο αυτός όσο και η μητέρα του παιδιού δημιούργησαν άλλες οικογένειες το 1975.
Το 2000 ο στρατηγός εν αποστρατεία πλέον πήγε στο γραφείο του 36χρονου που έφερε το επώνυμό του και μαζί επισκέφθηκαν το Εργαστήριο Γενετικής Ανάπτυξης και Μοριακής Βιολογίας του Τμήματος Βιολογίας του ΑΠΘ. Εκεί τους πήραν δείγμα αίματος από το οποίο απομονώθηκε γενετικό υλικό (DNA). To αποτέλεσμα της εξέτασης ήταν ότι ο στρατηγός δεν ήταν ο πατέρας.
Με το αποτέλεσμα της εξέτασης ανά χείρας ο 68χρονος έκανε αίτηση αναψηλάφησης στο Εφετείο Θράκης, που την απέρριψε λόγω παραγραφής. Ο Αρειος Πάγος αναίρεσε την απόφαση δύο χρόνια αργότερα και την ξαναγύρισε στο Εφετείο Θράκης για να δικαστεί με άλλη σύνθεση. Εκείνο με την υπ’ αριθμόν 83/2004 απόφασή του την απέρριψε διότι η εξέταση DNA δεν πληρούσε τους όρους του νέου κρίσιμου εγγράφου, επικαλούμενο την ανάγκη διατήρησης του δεδικασμένου για «λόγους κοινωνικής ειρήνης…». Ο Αρειος Πάγος, ωστόσο, αναίρεσε και αυτήν την απόφαση και την έστειλε στο Εφετείο Θράκης να δικαστεί για δεύτερη φορά με άλλη σύνθεση. Το 2007, επτά χρόνια μετά την πρώτη εξέταση DNA, η αίτηση αναψηλάφησης του ενάγοντος έγινε δεκτή, αλλά το Εφετείο διέταξε νέα εξέταση DNA στην οποία μετέβη μεν ο πρώην αξιωματικός, όχι όμως ο 43χρονος εν τω μεταξύ άνδρας που έφερε το επώνυμό του. Το 2009 ο 77χρονος εν τω μεταξύ πρώην αξιωματικός και ο συνήγορός του Γεώργιος Βασιλακάκης πέτυχαν και έγινε δεκτό ύστερα από 46 χρόνια ότι το αγόρι που είχε γεννηθεί τον Φεβρουάριο του 1964 σε μία κλινική των Αθηνών είχε άλλο φυσικό πατέρα.
Η πλευρά της μητέρας προέβαλε τον ισχυρισμό ότι η εξέταση γενετικού υλικού το έτος 2000 έγινε χωρίς τη συναίνεση του γιου της, ενώ αμφισβητήθηκε η επιστημονική μέθοδος που ακολουθήθηκε. Και οι δύο ισχυρισμοί απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι. Τον Αύγουστο του 2014 το Πολυμελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης έκανε δεκτή αγωγή του ενάγοντος, ζητώντας από την εναγόμενη να του καταβάλει 113.000 ευρώ. Στο ποσό αυτό περιλαμβάνεται η επιστροφή του συνολικού ποσού της διατροφής και για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης του ενάγοντος 30.000 ευρώ. Το δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα, 50 χρόνια αφότου διατυπώθηκαν για πρώτη φορά ανάλογοι ισχυρισμοί από τον ενάγοντα, ότι «η εναγόμενη συνέλαβε τέκνο από ερωτική επαφή που είχε με άλλον άνδρα κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα της σύλληψης, την οποία αποσιώπησε κατά τη διάρκεια της δίκης…».
πηγή: kathimerini.gr
